Środowe refleksje

22 Lipca przeszedł bez echa, a kiedyś było to święto narodowe . Teraz każdy kto tylko może odcina się od PRL-u, tak jakby w ogóle w ludowej Polsce nie żył. Wszyscy ci krzykacze potępiający PRL w całości zapomnieli , że dzięki tamtej rzeczywistości zdobyli wykształcenie i wyszli na ludzi, a przecież mogliby być analfabetami pasającymi owce na ten przykład.
Nie cały PRL był pasmem udręk i zbrodni, nie zawsze był tylko ocet na półkach, tak jak chcą to pamiętać niektórzy, ja mam zgoła inne wspomnienia z PRL-u i są one nie aż tak tragiczne. Urodziłam się w PRL-u i się w nim wychowałam i nie uznaję tego byłego państwa za zbrodnicze.
za zbrodnicze zaś uważam działanie kościoła katolickiego w RP. Nie dość , że konkordat został podpisany nie zgodnie z konstytucją, to działalność kościoła w tym kraju  wykracza poza wszelkie normy ustawowe. Prawo swoje a kościół swoje, watykanistów nie obowiązuje rozdział kościoła od państwa. Oni głoszą , że prawo naturalne jest ważniejsze od ustawowego i robią co chcą, głównie wtrącają się do polityki i życia społecznego, wciąż żądając zwrotu majątku , który im się nie należy.
Ostatnia "bitwa" pomiędzy Lemańskim a Hoserem pokazuje jednak słabość tego kościoła, hipokryzję, kłamstwa i nadużycia władzy. Hoser zarzuca Lemańskiemu , że ten przedstawiał kościół jako środowisko gwałcicieli, pedofilów, hipokrytów, zdzierców i pijaków . Bo takim właśnie kościół jest, Lemański mówił prawdę, ale prawda mija się z kościołem od zawsze. Mamiąc owieczki legendami wyssanymi z brudnych paluchów.
Ludzie wierzą w te legendy ponad 2000 lat i pewnie nie prędko przestaną, ale może zreflektują się jednak, że kościołowi nie tylko o wiarę w legendy chodzi , a o władzę i pieniądze.