Przeklęci

1 marca obchodzony jest w Polsce Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych, ustanowiony w 2011 roku świętem państwowym. Tego dnia przedstawiciele różnych organizacji, weterani, mieszkańcy miast – gromadzą się na marszach, w kościołach, pod pomnikami – by uczcić pewien zbiór ludzi.
 Według oficjalnych komunikatów, termin Żołnierze Wyklęci miał odnosić się do ogółu żołnierzy walczących z komunistami po zajęciu Polski przez Związek Sowiecki.
 Do jednej grupy wrzucono zarówno tych, którzy rzeczywiście chcieli żyć w wolnym i demokratycznym kraju, jak i członków Narodowych Siły Zbrojnych oraz Narodowego Zjednoczenia Wojskowego – którzy marzyli o nacjonalistycznym państwie katolickim i którzy mordowali niczemu winnych obywateli polskich, niepasujących do tej wizji. 

 6 czerwca 1945 r. „wyklęci” z bojówki NSZ dokonali masakry ludności cywilnej wsi Wierzchowiny. Zamordowano 194 osoby, w tym 45 mężczyzn, 65 dzieci w wieku od 2 tygodni do 11 lat, pozostałe osoby to kobiety i dzieci powyżej 11 lat.

 13 kwietnia 1945 – Horeszkowice: popełniono zbrodnię rabunkową na ośmioosobowej polskiej rodzinie przesiedleńców zza Buga zakwaterowanej w poukraińskim gospodarstwie popełniona przez oddział Narodowych Sił Zbrojnych we wsi Horeszkowice 13 kwietnia 1945 roku. Historyk IPN, Mariusz Zajączkowski zakłada prawdopodobieństwo, iż motywem zbrodni była chęć objęcia przez jednego z partyzantów, Józefa Skoczylasa, gospodarstwa po zamordowanych chłopach ukraińskich. Według Zajączkowskiego sprawcą mordu był oddział Pogotowia Akcji Specjalnej NSZ pod dowództwem „Sokoła” chociaż niektóre źródła wskazują na odpowiedzialność oddziału „Romana”. Według donosu informatora Urzędu Bezpieczeństwa ps. „Faraon”, który przytacza historyk wśród ofiar była kobieta w ciąży, która po zabiciu pozostałych jeszcze dawała oznaki życia i została zakopana żywcem. (Mariusz Zajączkowski „Spór o Wierzchowiny. Działalność oddziałów Akcji Specjalnej NSZ w powiatach Chełm, Hrubieszów, Krasnystaw i Lubartów na tle konfliktu polsko-ukraińskiego (sierpień 1944 r. – czerwiec 1945 r.)”: „Pamięć i sprawiedliwość. Pismo Instytutu Pamięci Narodowej” nr. 1(9)2006, Warszawa, 2006)

 24 kwietnia 1945: – na majątek w Kaniach (gm. Pawłów, pow. Chełm) doszło do ataku oddziału “Szarego”. Po opanowaniu bez walki zabudowań dworskich i rozbrojeniu kwaterującego w nich około 50-osobowego oddziału wojska, 5 żołnierzy narodowości żydowskiej z rozkazu „Szarego” rozstrzelano. Pozostałych wcielono do oddziałów NSZ albo zwolniono. Tego samego dnia, jak czytamy w meldunku, w rejonie Krowicy (gm. Pawłów, pow. Chełm) ujęto 6 żołnierzy niemieckich zbiegłych ze znajdującego się pod Chełmem obozu jenieckiego. Według partyzantów NSZ, Mariana Lipczaka „Dońca” i Eugeniusza Dudka „Sikorki” Niemców także rozstrzelano z rozkazu „Szarego”. (Mariusz Zajączkowski „Spór o Wierzchowiny. Działalność oddziałów Akcji Specjalnej NSZ w powiatach Chełm, Hrubieszów, Krasnystaw i Lubartów na tle konfliktu polsko-ukraińskiego (sierpień 1944 r. – czerwiec 1945 r.)”: „Pamięć i sprawiedliwość. Pismo Instytutu Pamięci Narodowej” nr. 1(9)2006, Warszawa, 2006)

27 maja 1945 – Przedborze: Oddział NSZ Władysława Kołacińskiego “Żbika” dokonał uprowadzenia dziewięciorga ocalałych z holocaustu Żydów w tym jednej kobiety i dziecka. Zostali rozstrzelani w lesie.

6 lutego 1946 – grupa Józefa Kurasia ps. „Ogień” zastrzeliła w Nowym Targu miejscowego rabina, Dawida Grasgrina, który przeżył Holocaust ukrywając się w słowackim klasztorze.

 5 kwietnia 1946 – Radomsko – członek KWP, Henryk Glapiński ps. „Klinga” dokonał morderstwa pedagoga, dyrektora szkoły Andrzeja Chodury. Powodem była przynależność do PPR oraz działalność na rzecz utworzenia w szkole Związku Walki Młodych.

Noc 19/20 kwietnia 1946 – Radomsko – oddział KWP dowodzony przez Jana Rogólkę „Grota” dokonał napadu na urząd PUBP celem uwolnienia więźniów. Po akcji dokonano uprowadzenia napotkanych przypadkiem 7 żołnierzy z jednostki łączności Armii Czerwonej wracających z Niemiec. Na rozkaz Henryka Glapińskiego „Klingi” zostali rozstrzelani pod Grabami strzałami w tył głowy.

"Ogień", "Bury", "Łupaszka" i wielu , wielu innych, to są bohaterzy PO i PiS-u. To są bohaterzy prawdziwych Polaków czyli nacjonalistów, kiboli, zwykłych zbirów i chuliganów.
Nazywanie zbrodniarzy bohaterami prowadzi do tego co miało miejsce dzisiaj w Poznaniu.

 "Sytuacja miała miejsce kilka minut po godzinie 17:00. Mężczyźni skupili swoją uwagę na młodym chłopaku z walizką. Twierdzili, że jest Żydem i homoseksualistą. – Niech się nie czuje bezpiecznie, jeb.... My zaraz dojdziemy do władzy i będziecie, k**** wieszani. Za kitę i do góry – śmiał się jeden z mężczyzn.
 Gdy chłopak wysiadł, celem ataku zostali dwaj mężczyźni. Gdy pewna kobieta zwróciła im wreszcie uwagę, napastnicy zareagowali stosując retorykę, która ujawniła ich poglądy polityczne. – A ty jakaś feministka jesteś? A chciałabyś dostać pocisk, k**** niewąski? Nie rozumiesz, bo masz lewacką ideologię.  Jakbyś miała naszą, to bym ci wytłumaczył w prostych słowach – powiedział jeden z mężczyzn."

 Nienawiść pewnych środowisk w naszym kraju została uprawomocniona jako postawa charakteryzująca "prawdziwego Polaka" dzięki retoryce PiS-u, dzięki takim absurdalnym "świętom " jak to dzisiejsze.
Dokąd zmierza ten kraj? Najpewniej do wojny domowej i nie potrzebni będą uchodźcy, postrzegani jako niebezpieczni terroryści, kibole, naziści, wszelkiej maści męty społeczne będą robić to co domniemani islamiści na własnym narodzie.